EĞİTİM DURUMU
Şu an taşıma kapsamında olup,eğitim-öğretim yapılmayan köyün okulu
Karahisar Köyünün Eğitim-Öğretimi hakkında söylenecek ve yazılacak o kadar çok şey var ki, ben burada sadece bu köyün eğitim öğretimdeki başarısı ve köyde açılan ilk okulun yapılışı üzerine bir kaç söz söylemekle yetineceğim.
Karahisarlılar ilk defa 1960 yılında, koyun ahırından bozma geçici bir binada eğitim-öğretime başlayan bir okulla tanıştı. 1961 yılında ise şu an yukarıda resmini gördüğünüz ve iki derslikli okul, devlet köylü işbirliği ile yapıldı ve 1998 yılına kadar bu okulda eğitim öğretim faaliyetleri sürdürüldü. Ekonomik nedenlerden dolayı köyden başka kentlere yapılan daimi göçler ve Karahisar Köyü sakinlerinin yaz aylarında köye gelip kış aylarında ise Gürün İlçesinde ikamet etmeleri sebebiyle, azalan nüfustan dolayı 1998 yılından sonra köyde yeterli sayıda öğrenci bulunamadığı için, okul kapanmak zorunda kaldı.
1960 Yılında Karahisar Köyünde ilk defa İlköğretim Okulu (İlkokul) açıldığında, köyde okuma yazma bilenlerin oranı sıfır denecek kadar azdı. Okuma bilen insan sayısı 10 kişiyi geçmezdi o zaman köyün yaklaşık olarak 80-90 hane olduğu ve nüfusunda 450-500 kişi olduğu düşünülürse bu 10 kişilik okuma bilen insan sayısı köy nüfusuna göre gerçekten sıfır denecek bir orandı. Bunların içerisinde okuma biliyor denilenlerin çoğu da okumayı biliyorsa, yazmayı bilmiyor, yazmayı biliyorsa, okumayı bilmiyordu. Köyde İlk defa okul açılıp eğitim öğretim faaliyetine başladığında, İbrahim ÇATALOLUK isminde bir asker öğretmen (asteğmen olarak görevini yapan öğretmenlerden) köye atanmıştı. Benim de öğretmenim olan bu değerli insan, bizim yüreğimizde ilk eğitim kıvılcımını ateşleyen, dünyanın bitmez enerjisi ile dolu mükemmel bir insandı. Bugün yaş ortalaması benim gibi 45-50 arasında olan insanların tamamı bu eşsiz insanı saygı ve minnetle anmaktadırlar. Karahisar Köyü'nde görev yapan bütün öğretmenlerin çok değerli insanlar oldukları ve görevlerini en iyi şekilde yaptıklarını, eğitmiş oldukları insanların sayısında ve niteliklerinden anlıyoruz.
Milli Eğitim Bakanlığı, eğer Türkiye genelinde faaliyetini sürdüren okullardan, en başarılı okulları seçip ve bu okullara madalya verecek olsa, Karahisar Köyü kesinlikle altın madalya alarak dereceye girecek okullardan birisidir. Karahisar köyünde yaşayan insanların, eğitimde yakalamış oldukları bu başarının sebepleri üzerinde, eğitim bilimcilerin ve sosyologların ciddi olarak düşünmesi gerekir. Karahisar Köyü, eğitimdeki başarısı ile Türk Milli Eğitim Sistemine çok güzel model olmuş bir köydür. 1960 yılından önce köyde okul yokken 450-500 nüfuslu bir köyde okuma yazma bilen insan sayısı sadece 10 kişi iken, bu gün o köyde sadece üniversite mezunu insan sayısı 200 kişinin çok üzerindedir, neden iki yüz kişi diye ifade ettim, çünkü bende uzun süredir bu köyden ayrıldığım için, son zamanlarda kimlerin bu kervana katıldığını bilmediğimden, gerçek sayıya göre, çok mütevazi olan bir rakamdan bahsettim, gerçek rakam verilen bu rakamın çok üzerindedir, Üniversiteyi bitiren bu insanlardan, her meslek grubundan kendisini kanıtlamış, öğretim üyesi, doktor, ekonomist, banka müdürü, emniyet müdürü, avukat, subay, askeri doktor, müfettiş, mühendis, öğretmen, polis gibi meslek dallarından, insanları sayabiliriz.
Şimdi şunu açık yüreklilikle söyleyebilirim ki, Karahisar köyüne açılmış olan İlköğretim Okulu işlevini fazlası ile yerine getirmiş ve kendisinden beklenen hedeflerin çok çok üzerine çıkabilmiştir. Günümüzde eğitimin sorunları tartışılırken, eğitimin işlevleri ve eğitimden beklenen hedeflere ne kadar ulaşıldığı gibi araştırmalarda, Karahisar Köyü ve buna benzer köyler model olarak ele alınıp, buralarda yakalanmış olan gerçek başarının, nedenleri ve başarının yakalanması için köy sakinlerinin bu başarıya katkıları ve bu okullarda eğitim-öğretim faaliyetlerinin sürdürüldüğü esnada uygulanan stratejilerin neler olduğu ciddi olarak araştırılmalıdır.
İsmail EŞİYOK
